last night a poetry saved my life

bu şiiri ya da herneyseyi yazdım ; yazdımki hayatım kurtulsun.

saol klavye , saol kelime , saol cümle ve saol sen.balık için teşekkürler..

k

bir nokta..
o gece , bakakaldı ufka.

kayboluşun sakin krallığı..bir meleğin yıldız bahçesi..
midyelerin soğuk elleri.

bir tutam huzur ,
gülümserken
parça parça döküldü eteklerine.

boyutsuz bir gezegenin tek çemberi.

her gece
ve her gece
ve
her gece..döndü..döndü..döndü...

düş
tü...

"en başa."

bir harf ve bir nokta ;
o gece , bakakaldı ufka.

zamanı unuttum.

az önce öylecene mönitöre bakarken bir anda zamanı unuttum.perdeme baktım dışarıdan gelen ışığı süzdüm.odamın hemen önündeki ayva ağacının yapraklarının gölgesini camıma yansıtan penceremin üstünde duran bahçe lambasımıydı yoksa güneşmiydi.evde birisi varmıydı ? annem komşuyamı gitmişti yoksa uyuyormuydu ? dikiş mi dikiyordu yoksa ? babam bakkalın orda tavla oynayıp çay mı içiyordu yoksa annemin yanında yatıyormuydu horlayarak.ablam gelmedi aklıma ama , sanırım zaten her zaman uyuduğu içindir.

az sonra uyuyacakmıydım yoksa az önce mi uyanmıştım..

bütün bunları düşünmem sadece 1 saniye sürdü.ama gerçekten unutmuştum...

ilk kez başıma böyle bir şey geldi.beynim bu sefer böyle bir oyun seçti.uzun zamandır daha iyisini yapmamıştım diye de sevinmiştir eminim.

bunun hakkında saatlerce ve satırlarca bir şeyler yazabilirim hatta yazmalıyım sanırım ama gerçekten yapamıyorum artık , içimde bir yerde bunu yapabilceğimi bildiğim halde , emin olduğumu düşündüğüm halde yapamıyorum..bu da uğruna saatlerce bir şeyler söylemem anlatmam gereken başka bir konu..neyse..

ve o "an"ı da unutmadan buraya not etsem iyi olacak sanırım.

" 09 Ekim 2008 - 04:50 "