kumsalda yürüyen adam hemen farketti kıyıya vuran o kağıt parçasını.
neye benziyordu ; sanki bir gemi gibi...içine bişiler karalanmaştı..katları açtı.
okumaya başladı ;
"ve ağlıyor ufuk çizgisi...
ona döneceğimi bekleyerek,
denizler doğuruyor bedensiz...."
anlamsız bir bakış attı ufka doğru.ıslak kağıdı kuma bıraktı.bir kaç dalga vurdu üstüne.
ardından uzaklaştı adam..
kumdan kaleler omuzlarının arkasında yavaş yavaş kayboldular....
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder