manasız.

( bir word dosyası yaratılarak yaklaşık 2 dakka içinde düzensiz bir şekilde dökülen bir iç devinimdir, edebi bir şey aranmamalıdır )

gittikçe manasızlaşıyorum başkalarına karşı manasızlaşmayı geçtim kendime karşı da manasızlaşıyorum sanki ismimi bile bilmiyorum sanki aynaya her baktığımda şaşırıyorum hangi taraftakinin gerçek olduğunu bile anlamıyorum zaman-mekanı karıştırıyorum ne yapıcağımı nerde olduğumu nereye gitmem gerektiğini ve nerden gelmem gerektiğini anlıyamıyorum bulamıyorum ne yapmam gerektiğini idrak edemiyorum
geç kaldığımının farkındayım ama nereye ve ne kadar geç kaldım bilmiyorum ve bu ne kadar önemli belkide önemsemiyorum
birisiyle konuşurken ne sölediğini çoğu zaman onun anlatmaya çalıştığı şekilde anlıyormuyum acaba diye düşünüyorum sonra üstüne zırvalıyorum kendim bişi anlatmaya çalışsam bunu becerip beceremediğimi çoğu zaman tam olarak bilmiyorum kaldıki anlattığımı bazen kendim bile önemsemiyorum
düşünmek istemiyorum düşündükçe kayboluyorum düşündükçe sanki boğuluyorum
kiminle ne konuşmam gerektiğini nasıl konuşmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum düşndüklerimi hissettiklerimi nası sölüceğimi toparlıyamıyorum kaldıki ve bu belkide en kötüsü düşüncelerimin ve hislerimin aslında gerçek olup olmadığınından bile emin olamıyorum
insanların hakkımda ne düşndüğünü bilmiyorum bilmek isteyip itemediğimi yani umursayıp umursamadığımdan bile emin olamıyorum
kendimi hiç bir şeye hiç kimseye hiç bir zamana ve mekana ait hissedemiyorum

manasızım, kayıbım, aitsizim, yabancılaşmışım, önemsizim, eminsizim ve geç kalmışım

tabi belkide ,
hiç biri..